Απίστευτο και όμως Παναθηναϊκό…

Ετοιμαζόμουν να γράψω ένα κείμενο που θα υμνεί τους παίκτες της ομάδας βόλλευ

του Παναθηναϊκού. Βλέποντας την έκβαση του 3^ου σετ, αυτήν την ιστορική ανατροπή

των 12 πόντων που αμφιβάλω αν έχει ξαναγίνει, ήμουν σίγουρος πως θα έδινε τρομερή ψυχολογική ώθηση στους παίκτες μας και θα έπαιρναν παραμάζωμα την παρέα του Μίλκοβιτς. Έλα όμως που το επόμενο σετ το έχασαν σχετικά εύκολα. Και φτάνει το tai-break, και μου παίρνανε άσχημες σκέψεις, ναι εδώ μέσα έχω αποκαλέσει αυτήν την ομάδα λουζερ, αν και με διέψευσε στον τελικό κυπέλου…

το 5^ο σετ έγινε προσωπική μονομαχία των Αγκάμεζ-Μιλκοβιτς με τον τελευταίο να υπερνικά, όχι τον Λίμπερμαν αλλά την κακή επιλογή του Ζαγκουμνι να επιλέξει τον Σαμικά σε μια κομβική επίθεση, αλλά και κάποιες λάθος υποδοχές…

Συγχαρητήρια πάντως στην ομάδα που το πάλεψε παρά τις απουσίες των Χριστοφιδέλη, Πανταλέοντα…

Δυστυχώς το πρωτάθλημα φαίνεται να έχει χαθεί, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνουν το διπλό στου Ρέντη. Όμως είναι μια ευκαιρία να αποδείξουν πως έχουν μέταλλο…

Συγχαρητήρια στον κόσμο που γέμισε Δευτεριάτικα την Γλυφάδα…