Αυτό το κύπελλο ίσως σημαίνει πρωτάθλημα…

Φυσικά το κείμενο αναφέρεται στο βόλλευ. Στο βόλλευ μας το οποίο μας χάρισε τον 505^ο τίτλο. Θέλω να πω δυο λόγια για αυτό το τμήμα, την αναφορά στο τμήμα, μου την είχε ζητήσει παλαιότερα και ο the passenger.

Το συγκεκριμένο τμήμα το καλοκαίρι ήταν υπό διάλυση. Και όταν εννοώ υπό διάλυση δεν αναφέρομαι σε καταστάσεις τύπου Τζίγγερ που απλά μας είχε στην φάπα ο Ολυμπιακός. Λίγο πριν αρχίσει το πρωτάθλημα η ομάδα ακέφαλη-όπως και όλος ο ερασιτέχνης- μετά την αποχώρηση του Θανάση, και είναι έτοιμη να μην κατέβει στο πρωτάθλημα.

Ο προπονητής μας Λεώνης-τεράστιας εμβέλειας προπονητής- παραιτείτε. Αφότου αναλαμβάνει τον ερασιτέχνη ο Μιχάλης Κίτσιος, υπογράφουν όλες οι κλεισμένες μεταγραφές. Εκτός μίας, αυτή του Ρούνει(συνωνυμία απλή με τον γούειν). Συνάμα ακολουθούν και άλλα προβλήματα, με κύριο αυτό της έδρας. Ενώ κάναμε τόσο κόπο να μείνει η ομάδα στο Παγκράτι στο Μέτς σε πείσμα των γαύρων που έριχναν μολότοφοβ στους παίκτες μας, ξαφνικά παρατήσαμε όλη αυτήν την προσπάθεια σαν οπαδοί…αφήνοντας την ομάδα μόνη της και αναγκάζοντας την να γυρίσει στην «κρύα γλυφάδα». Έτσι μείναμε αρκετοί μαλάκες, που αγοράσαμε διαρκείας…

Αυτή η ομάδα με τα τόσα προβλήματα είχε και ένα ακόμα. Την ταμπέλα του ΛΟΥΖΕΡ. Ένα τμήμα το οποίο επί τρία χρόνια έχει την καλύτερη ομάδα και πηγαίνει στα πλει-οφφ με πλεονέκτημα έδρας καταφέρνει να το χάνει. Ένα τμήμα το οποίο επι εποχή Σταθοκοστόπουλου που ήταν υπερομάδα πήρε μόλις έναν τίτλο. Ένα τμήμα το οποίο πέρυσι με 18000 κόσμο στο πλευρό του έχασε το ούεφα του βόλλευ..

Αυτό το τμήμα λοιπόν σήμερα φαίνετε να αποτίναξε αυτό το κόμπλεξ. Κρατάω αυτό για την συνέχεια, διότι πάντα στην ομάδα βολλευ πρέπει να κρατάς μικρό καλάθι… Συγχαρητήρια στα παιδιά και τον Καζάζη…και αναμένουμε για το πρωτάθλημα.

Πρωταθλητή σε ΟΛΑ τα σπόρ ΠΑΝΤΟΤΙΝΕ….