Φέρτε μας τον Ψυχίατρο…

Ρόμα-Παο: 2-3.

Η ομάδα που στα τελευταία 5 παιχνίδια στο πρωτάθλημα μετράει μια νίκη πήγε χθες στην Ιταλία και έριξε 3 στην Ρόμα σε 7 λεπτά. Τι να πει κανείς?... βέβαια η ελάχιστη συγκομιδή βαθμών στα τελευταία παιχνίδια ΔΕΝ είναι σε συνάρτηση με την αποδοτικότητα των παικτών, αν βέβαια εξαιρέσουμε το ματς με την Καβάλα. Ανέλυσα στο προ-προηγούμενο κείμενο μου τους λόγους για κάθε παιχνίδι από τα 4 που δεν κερδίσαμε, ο μόνος παράγοντας που ήταν κοινός ήταν η αμυντική λειτουργία. Πραγματικά είχε ευθηνή σε ΟΛΑ. Και σε αυτόν τον τομέα στο ματς στο Ολίμπικο υπήρξε μεγάλη τακτική μαγκιά του Νιόπλια. Βάζοντας τον Σαρριεγκι σε ρόλο «κάτι σαν λίμπερο» και αμυνθήκαμε σωστά, διότι δεν γίνετε να παίξουν αυτοί οι δυο (Καντέ-Σαρριέγκι) σε γραμμή.

Σε αυτό το πρόσωπο θέλω να σταθώ στο κείμενο μου, στον Νίκο Νιόπλια. Έχει ακούσει τόσα από δω πέρα, επειδή έχει χάσει τα αποδυτήρια επειδή δεν βγάζει τα 2 Κ του κέντρου με τίποτα, αλλά κυρίως επειδή στα παιχνίδια του κοόυτσαρε βάσει τον πίνακα βαθμολογίας και όχι βάσει του αντιπάλου. Για μένα αυτό είναι το βασικό του ολίσθημα, είναι πραγματικά αμάρτημα να θεώρησε τόσο καλός προπονητής (τακτικά τουλάχιστον) και να φοβάσαι. Ποτέ δεν τον είπε κάνεις άσχετο, τουλάχιστον από εδώ, αλλά Κύριε Νίκο όταν διαβάζεις ένα παιχνίδι τόσο καλά όπως κάνεις σχεδόν σε όλα, και την κατάλληλη στιγμή φοβάσαι να ρισκάρεις και δεν το κερδίζεις τότε δεν φαίνεται και η δουλειά σου. Αυτό συνέβηκε σε όλα τα παιχνίδια εκτός της Καβάλας που ήταν «ειδικών περιστάσεων».

Στο παιχνίδι στο Βικελίδης είχε διαβάσει τον Άρη πολύ καλά, είχαμε τον έλεγχο και κάποιες ευκαιρίες αλλά ήμασταν συμβιβασμένοι με την ισοπαλία και δεν μπήκε στον κόπο να ρισκάρει ο Νιόπλιας να πάρουμε το διπλό, και για αυτό μετά το 0-0 βλέπαμε αγκαλιές φιλιά στον πάγκο λες και παίζαμε με την Ρεαλ στο Μπερναμπέου.

Στο επόμενο ματσάκι εντός με την ΑΕΚ, της κάναμε πλάκα μέχρι το 70 όπου είχαμε παρά πολλές ευκαιρίες να κάνουμε το 2-1 και δεν έμπαινε η μπάλα μέσα. Εκεί όμως αντί να ανεβάσει την ομάδα ο Νιόπλιας να πιέσουμε, πετάει έξω τον Κάρα (δεν έπαιζε και ο Νίνης), και μένει η ομάδα να προσπαθεί να πιέσει χωρίς παίκτη που να κουβαλάει την μπάλα, και έτσι είδαμε για 20 λεπτά μια ομάδα να κάθεται συμβιβασμένη και πάλι με το Χ.

Στην Τούμπα λέγαμε όλοι πως ήταν παιχνίδι που έπρεπε πάση θυσία να πάρουμε το διπλό. Έλα όμως που φέρνει το Χ ο Γαβρεν με τον Εργοτέλη και αρχίσαμε να καλοβλέπουμε και την ισοπαλία, μάλλον να την καλοβλέπουν (παίκτες, προπονητής). Γιατί το λέω αυτό?, διότι με έναν ΠΑΟΚ χωρίς Βιτόλο του παίρνεις το κέντρο με Σιμάο και με Κάρα πολύ εύκολα, εν τη απουσία γρήγορου παίκτη στο κέντρο του ΠΑΟΚ. Και εκεί αντί να μπει και ο Σωτηράκης στον άξονα να παίξει με τον Σισσέ, παίζει πάλι ο Κατσουράνης που μας ΞΑΝΑεκνεύρισε όλους με την παρουσία του.

Όλη την παραπάνω ανάλυση την έκανα για να υποστηρίξω αυτό που έγραψα στην αρχή: , αλλά κυρίως επειδή στα παιχνίδια του κοόυτσαρε βάσει τον πίνακα βαθμολογίας και όχι βάσει του αντιπάλου.

Νίκο Νιόπλια πλέον δεν μας παίρνει για άλλες γκέλες, παίξε τον κάθε αντίπαλο όπως τον έχεις στο μυαλό σου και όχι όπως είναι η διαφορά από τον 2^ο .

Αρχής γενομένης από το αυριανό παιχνίδι στη Σμύρνη, δεν θα σου πω τι να κάνεις φυσικά, αλλά παίζουμε με έναν ακίνδυνο Πανιώνιο, με μόνον δημιουργικό παίκτη τον Ριέρα, και χωρίς τα δυο του σέντερ μπακ. Κατέβασε την ομάδα όπως έχεις αναλύσει το παιχνίδι στο κεφάλι σου και άσε τα υπόλοιπα, παίξε-ρίσκαρε-κέρδισε!

Απο το ραβδί του Μάγου

1) Τι θα γίνει ρε παιδία με αυτόν τον Τζιμπρίλ θα σκοράρει σε κάνα μεγάλο ματς?, πόσο δίκιο είχατε ρε δημιοσιοκάφροι…

2) Κύριε Ντομενεκ τι άλλο να κάνει ο Σισσέ να για να τον πάρεις στην Εθνική?...

3) Για τον Νίνη έχουν γραφτεί κατά καιρούς απίστευτες υπερβολές, όμως ποτέ δεν πήρε το μυαλό του αέρα, τώρα όμως πήρε τον ΠΑΟ στις πλάτες σε ένα τέτοιο διπλό, λέτε να αλλάξει κάτι?( μπα..)

4) Τελικά σε τέτοια παιχνίδια εκτός έδρας ευρωπαίκα είναι αναντικατάστατος ο Κάρα ε?. Δεν αποτελεί μπηχτή για Κάρα, άλλα για όλους τους «ειδικούς».

5) Και κάτι που όλοι το έχουμε ακούσει από κάποιον σε μια συζήτηση για μπάλα: Ναι έχω δει τον Νίνη στο τάδε μπουζουκτσίδικο, άσε άρχισαν τα μυαλά του να παίρνουν αέρα…

6) Και κάτι που διάβασα, πως θα πείσουμε τα καμάρια μας πως ο Πανιώνιος είναι Ρόμα και πως η Στανταρ δεν είναι πανιώνιος?..

7) Πολύ καλή κίνηση του Βγενό που αγόρασε όπως ακούγεται 1000 εισητήρια διότι θα έμενε κόσμος από έξω. Πόσο διαφορετικά αντιμετωπίζεται ο κόσμος από την νέα διοίκηση, πλεον οι οπαδοί δεν είναι πρεζάκια και κατευθυνόμενοι…

EDIT: Ο κορυφαίος του παιχνιδιού για μένα ήταν ο Σιμάο, πραγματικό ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ. Σε αυτον ανήκει το μεγαλύτερο μερίδιο του διπλού. Πόσο όμορφο ήταν που με το που μπήκε ο Ζιλμπερτο τελείωσε ΚΑΘΕ ελπίδα των Ρωμαίων, πραγματικά όλοι οι προσπαθείες παίρναγαν πρώτα απο τα πόδια του, ενεπνεέ τόση σιγουριά...