Είναι η μοίρα του…

Είναι η μοίρα λοιπόν του μπασκετικού Παναθηναϊκού, να κάνει τον κόσμο ευτυχισμένο ή έστω να ξεχνιέται προσωρινά από τον αρρώστια της μπάλας.

Σε μια εβδομάδα όπου τα μπλογκς τα φόρα και τα ραδιόφωνα έχουν πάρει φωτιά από εξοργισμένους Παναθηναϊκούς, οι οποίοι έχουν μετατραπεί σε σεναριογράφοι, έρχεται τώρα το μπασκετάκι να τους βγάλει από αυτό το τριπάκι.

Είναι άδικο το ξέρω. Λογικό όμως δεν είναι?,ποιο?, το ότι οι οπαδοί του μπασκετ ή των άλλων αθλημάτων να είναι «δανεικοί» από την μπάλα. Αυτός είναι ο λόγος που στο Ρέντη φέτος στους τελικούς βλέπαμε ιπτάμενες βίδες, όπου πέρυσι στους τελικούς στο μπάσκετ είδαμε αεροβόλο στο Ο.Α.Κ.Α.

Ήθελα να γράψω για την «πολυμετοχιάδα», αλλά είμαι και μπουχτισμένος και εκνευρισμένος, και δεν είχα καμία όρεξη.

Τόσα χρόνια του έκανε πλάκα ο Κόκκαλης στο παρασκήνιο αλλά κατάφερε τώρα και έβαλε τον Βγενό στα σχοινιά…Ημαρτον…τι να πείς…

Λοιπόν, εύχομαι σήμερα να κάνουμε το 1-0 στους τελικούς και να πάρουμε το προβάδισμα. Αλλά ας δούμε πως έχουν τα πράγματα. Φυσικά δεν θα αναλύσω μπασκετικά συστήματα, όπως κάνουν κάτι δημοσιογράφοι όπου μόλις πλησιάζουν οι τελικοί ξαφνικά γίνονται γνώστες του αθλήματος.

Ο Ολυμπιακός φέτος έχει καλύτερο ρόστερ. Το απέδειξε, στους 2 από τους 3 στόχους του έφτασε όσο ψηλότερα μπορούσε. Το κύπελλο το πήρε εναντίον του ΠΑΟ και ήταν αρκετά καλύτερος, αλλά έτρεμαν κάτι χεράκια από άγχος (φόβο ίσως) προς το τέλος του παιχνιδιού και πήγε να το χάσει. Στην ευρωλίγκα έφτασε στον τελικό (ναι οκ με εύκολες κληρώσεις) και έχασε από την φετινή ανίκητη Μπαρτσα. Ακόμα όταν ο Παναθηναϊκός κέρδισε τον Ολυμπιακό στο κλειστό η διαφορά ήταν κάτω των δέκα πόντων, και ο γαυρίκιος έπαιζε χωρίς Μπορούση Κλέιζα, ενώ οι Νίκολας, Διαμαντίδη,Σπανούλη είχαν 20+ πόντους για τον ΠΑΟ . Τώρα η διαφορά ποιότητας του ανθρώπου που κάθεται στο έπιπλο(πάγκος), συν την έδρα ίσως να ισοσταθμίζουν την διαφορά των ροστερ.

Το άγχος σήμερα το έχουν οι κόκκινοι, διότι ξέρουν καλά οι αυγουλομάτηδες πως αν δεν το σηκώσουν ούτε με 35 μύρια μπατζετ θα φωνάζει ο μπαμπάς…

Ξέρω πως το μπασκετ του ΠΑΟ το αγαπάει αρκετός κόσμος και το σέβεται παρότι είναι ποδοσφαιρόφιλος. Ελπίζω σήμερα αν στραβώσει το ματσάκι ο κόσμος να μην βγάλει τα νεύρα που του φόρτωσε η μπάλα, αλλα να χειροκροτήσει την ομάδα όπως μετά τον αποκλεισμό από το Μαρούσι.

Όπως είχα γράψει τότε( μετά από τον αποκλεισμό από Μαρούσι ), στεναχωριέσαι για κάτι όταν είσαι δεμένος μαζί του. Σήμερα σε περίπτωση ήττας θα στεναχωρηθώ διότι το μπασκετάκι με κράτησε επι Τζιγγερισμού, στην μπάλα όμως τσαντίζομαι με τις εξελίξεις διότι δεν βλέπω κάτι το οποίο να είμαι δεμένος μαζι του.